Moje foto-instrukcje

Sweterek z kimonowymi rękawami












































Jak wydziergać "baktus z listkami" 

(na podstawie baktusa Martiny Behm)




Po zaopatrzeniu się we wzór dostępny na Ravelry bierzemy druty w ręce i dziergamy w ten sposób ;)































Jak zrobić kieszeń kangura - na przykładzie swetra Shellseeker Heidi Kirrmaier

(sweterek robiony od góry na drutach z żyłką)

Zrobienie "kieszeni kangura/kangurka" trudne nie jest jednak bez dokładnej instrukcji może sprawić kłopot.
Kieszonka taka świetnie sprawdzi się w sportowych swetrach zarówno dziecięcych jak i tych dla dorosłych.

Zrobienie kieszonki to kilka następujących po sobie etapów:
1. Wydzielenie oczek tworzących wierzch kieszonki/klapkę kieszonki
2. Przerobienie oczek tułowia na długość taką jak wcześniej zrobiliśmy wierzch kieszonki
3. Wykonanie "podszewki" kieszonki - po to, aby kieszonka nabrała głębokości
4. Przerobienie oczek tułowia na długość taką jak wcześniej zrobiliśmy podszewkę kieszonki
5. Połączenie oczek tworzących kieszonkę z wierzchu z oczkami podszewki.

1. Wydzielenie oczek tworzących wierzch kieszonki/klapkę kieszonki

Z oczek przodu sweterka wydzielamy około 1/3 liczby tych oczek (np. jeżeli mamy 100 oczek przodu sweterka to dzielimy następująco: 34 oczka, 32 oczka (oczka klapki kieszonki), 34 oczka).
Wydzielone oczka przekładamy na osobny drut


Przerobić wydzielone oczka na pasującą nam długość, następnie oczka klapki przełożyć na drut lub nic pomocniczą. Kieszonka powinna się poszerzać w tym celu w co 4. rzędzie dodajemy po jednym oczku z poprzecznej nitki na początku i na końcu oczek kieszonki - czyli 2 oczka prawe, M1L, oczka prawe do dwóch ostatnich, M1R, dwa oczka prawe.  Unosimy zrobioną klapkę kieszonki.



2. Przerobienie oczek tułowia na długość taką jak wcześniej zrobiliśmy wierzch kieszonki

Na początku musimy nabrać na drut z żyłka oczka, które wcześniej "zabraliśmy" na zrobienie klapki.
Robimy to w tym miejscu:


Pamiętamy, że liczka oczek jaką dobierzemy musi być taka sama jak liczba oczek z których zaczęliśmy robić klapkę kieszonki.
Po dobraniu odpowiedniej liczby oczek kontynuujemy przerabianie tułowia taką samą ilość okrążeń ile wcześniej zrobiliśmy rzędów klapki.

3. Wykonanie "podszewki" kieszonki - po to, aby kieszonka nabrała głębokości

Podszewka kieszonki musi mieć taką samą szerokość/liczbę oczek jaką ma klapka kieszonki znajdująca się na drucie/nici pomocniczej (np. zaczynaliśmy robić naszą klapkę od wspomnianych 32 oczek, kieszonkę rozszerzaliśmy poprzez dodawanie oczek z nitki poprzecznej i tym sposobem na nić pomocniczą przełożyliśmy np. 48 oczek; tak więc nasza podszewkę musimy początkowo dziergać z 48 oczek - podział przodu sweterka będzie wyglądał następująco: 26 oczek, 48 oczek podszewki kieszonki , 26 oczek.).
Wydzielone na podszewkę oczka będziemy przerabiać w rzędach. Odpowiednia długość podszewki to około 1/3 długości klapki (np, jeżeli zrobiliśmy 30 rzędów klapki, to rzędów podszewki powinno być około 10. Ważna rzecz, to pamiętanie o tym, że podszewka kieszonki tez powinna się poszerzać w taki sam sposób jak wcześniej dodawaliśmy oczka poszerzając klapkę ( 2 oczka prawe, M1L, oczka prawe do dwóch ostatnich, M1R, dwa oczka prawe). W naszym przypadku podszewka powinna osiągnąć szerokość 52 oczka.


Oczka podszewki przekładamy na drut lub nic pomocniczą.

4. Przerobienie oczek tułowia na długość taką jak wcześniej zrobiliśmy podszewkę kieszonki

Teraz musimy "dogonić" podszewkę, którą zrobiliśmy przed chwilą - Podszewka wyprzedziła nas o wspomniane 10 rzędów, więc teraz musimy zrobić 10 okrążeń, żeby z podszewką się zrównać.
W tym celu wracamy do miejsca, gdzie oddzieliliśmy oczka na podszewkę, w miejsce oczek, które zabraliśmy na podszewkę opuszczamy naszą klapkę kieszonki (jeżeli oczka klapki były na nici pomocniczej to przekładamy je na drut)

Przerabiamy oczka klapki, przerabiamy oczka na drucie z żyłką, które jeszcze zostały do końca okrążenia/ do markera lewej pachy. kontynuujemy w okrążeniach jeszcze kolejne...(w naszym przypadku 9 okrążeń)

5. Połączenie oczek tworzących kieszonkę z wierzchu z oczkami podszewki.

Po przerobieniu wspomnianych 9 okrążeń, kontynuujemy do markera pod prawa pachą. Teraz liczymy ile oczek jeszcze musimy przerobić zanim zaczniemy łączyć oczka korpusu/tułowia z oczkami podszewki: 
Liczymy oczka podszewki znajdujące się na nici pomocniczej   - wg naszego przykładu powinniśmy mieć 52 oczka, tak więc: 100(oczka przodu) - 52 (oczka podszewki) = 48 (tyle zostaje na oczka po bokach kieszonki) /2 = 24. A więc rząd z łączeniem oczek tułowia z podszewką będzie wyglądał następująco:
Zaczynając od markera prawej pach przerabiamy 24 oczka, łączymy kolejne 52 oczka, które mamy na drucie z żyłką z oczkami podszewki:



Po połączeniu wszystkich oczek podszewki z oczkami z wierzchu kontynuujemy zwyczajnie przerabianie okrążeń.
W kolejnym okrążeniu możemy już przystąpić do robienia ściągacza


A tak wygląda gotowy sweterek, w którym ta kieszonka została zrobiona:



Na forum maranciaki zrobiłam nieco inny opis do tej kieszonki - z wykorzystaniem markerów.
Oryginalny wzór tego sweterka jest do kupienia na Ravelry 











































7 komentarzy:

  1. Jak dla mnie, to prezentacja poszczególnych faz wykonania chusty na tle wzorzystego kocyka mija się z precyzją, gdyż często napisy zlewają się z wzorkiem kocyka. I zwyczajnie nie widać o co chodzi.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Postaram się pamiętać o tym przy kolejnych instrukcjach.
      Dziękuję za zwrócenie mi na ten szczegół uwagi - pozdrawiam :)

      Usuń
  2. Cieszę się, że trafiłam do Ciebie. Instrukcje na pewno wykorzystam, dziękuję i pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Będzie mi bardzo miło jak z nich skorzystasz :)
      Jeśli będziesz miała jakieś pytania to chętnie na nie odpowiem :)

      Usuń
  3. Witam i bardzo dziękuję za dokładny opis szala z listkami. Głowa mi już spuchła od kombinowania co i jak, a tu masz! Wszystko fajnie opisane. Zgadzam się z Reginą, że mogłaby być inna kolorystyka tła, ale i tak jest super. Reszta opisów też. Pozdrawiam, Ania

    OdpowiedzUsuń
  4. Obiecałam pamiętać o tym tle już ostatnio...no i wyleciało mi z głowy - kocyk dzieciaków zawsze jest pod ręką ;]
    Powodzenia w dzierganiu listkowego baktusa - jestem pewna, że polubisz ten wzór - to jeden z takich, które uzależniają ;]
    Dziękuję za odwiedziny i miłe słowa - pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Super opisy. Myślę, że w niedalekiej przyszłości z nich skorzystam.

    OdpowiedzUsuń